காமராஜரும் கதர்க்கடை ராமசாமியும்

இவ்வாறு காமராஜருடன் நட்பாய் இருந்த அந்த கதர்கடை ராமசாமி என்பவர் யார் தெரியுமா! அவர் தான் என் தாத்தா, என்று தான் இந்தப் பதிவை முடிக்கலாம் என்று நினைத்தேன், ஆனால் அவ்வாறு முடிப்பதில் இருக்கும் சுவாரசியத்தை விட இவ்வாறு தொடங்குவது சுவாரசியத்தை சற்றே அதிகமாக்கும் என்று கருதியதால் தொடர்கிறேன்.

என் தாத்தா கதர்க்கடை வைத்திருந்த அதே இடத்தில் தான் எனது மாமாவும் மளிகைக் கடை வைத்திருந்தார். சிறுவயது முதல் எனது பெரும்பாலான நேரங்கள் அந்தக் கடையில் வியாபாரம் செய்வதில் தான் கழியும். வழக்கமாய் கடைக்கு வரும் ஒரு பெரியவர் சொல்லிய தகவலில் இருந்து தான் 'கதர்கடை ராமசாமி' பற்றிய என் தேடல் தொடங்கியது. அந்த மாலையில் நானும் எனது மாமாவும் கடையில் அமர்ந்திருந்த வேளையில் அந்தப் பெரியவர் வந்தார். 

கல்லாப் பெட்டியில் அமர்ந்து இருந்த மாமாவைப் பார்த்துக் கூறினார் " இந்த இடத்துல உக்காந்து இருக்கதுக்கு நீயெல்லாம் கொடுத்து வச்சிருக்கணும்" சொல்லிவிட்டு மேலும் தொடர்ந்தார் " இது யார் உக்காந்திருந்த எடம் தெரியுமா டே? கதகடை ராமசாமி உக்காந்திருந்த எடம்". சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்தார், நான் உட்கார்ந்திருந்த இடத்தைப் பார்த்துவிட்டு என்னிடமும் அதையே கூறினார், "இந்த இடத்துல உக்காந்து இருக்கதுக்கு நீயெல்லாம் கொடுத்து வச்சிருக்கணும் "

இப்போது அவரை நான் பேசவிடவில்லை, நான் கேட்டேன் "மாமா உக்காந்திருக்கது தாத்தா உக்காந்திருந்த இடம், நான் உக்காதிருந்த இடத்துலையும் ராமசாமி உக்காந்திருந்தாரா என்ன?" என் துடுக்கான பேச்சு அவரைக் கோபம் கொள்ளச் செய்ததது.

"ஏல ராமசாமின்னு சொல்லாதல, கதர்க்கடை ராமசாமின்னு சொல்லு" என்னை திட்டிவிட்டு என் வயதைக் கேட்டார் கூறினேன்.

"உன் வயசுல  காமராசர்  தேர்தல் பிரசாரம் பண்ணவும், நாட்டுக்காக உழைக்கவும் வந்துட்டாரு தெரியுமாடே" என்றார். 

"அதெல்லாம் தெரியாது இப்போ நீங்க சொன்னதுக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்மந்தம்" என்றேன் பிடிவாதமாய்.

இப்போது தெளிவாக கூற ஆரம்பித்தார். "காமராஜர் உன்ன மாதிரி இருக்கும் போதே அரசியலுக்கு வந்துட்டாரு, அப்போ இந்த ஊர் காங்கிரஸ்ல உங்க தாத்தா தான் பெரிய ஆளு, அதனால காமராஜர் தென்காசிப் பக்கம் வந்தா நேர இந்தக் கடைக்கு தான் வருவாரு" கதை கேட்பதில் ஆர்வமானேன்.

"உங்க மாமன் உக்காந்த்ருக்கான் பாரு அங்க கதர்கடை ராமசாமியும் நீ உக்காந்ருக்க இடத்துல காமராசரும் உக்காந்த்ருப்பாறு, பெரும்பாலும் கட்சி கூட்டம் பத்தின பேச்சு இங்க தான் நடக்கும்" என்று கூறிவிட்டு என்னிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டார், "காமராசர் இந்த வழியாப் போறார்னா உங்க கடைக்கு வராமப் போமாட்டாரு அது ஏன்னு தெரியுமாடே" அதற்கு என் மாமாவிடம் இருந்து பதில் இருந்து வந்தது. 

"காமராஜர் மொத தடவை நம்ம கடைக்கு வந்திருந்தப்போ அழுக்கு வேஷ்டியும் சட்டையும் போட்டிருந்தாரு, அப்ப அவரு கட்சியில ரொம்ப சின்ன பதவியில இருந்தாரு, தாத்தா கூட பேசி முடிச்சு கிளம்பும் போது உங்க தாத்தா கடையில இருந்த கதர் துணி கொடுத்து அழுக்கு வேஷ்டியோட போனா மதிக்க மாட்டாங்க புது துணி உடுதிட்டுப் போன்னு கொடுத்தாரு, அதினால உங்க தாத்தாவ காமராஜருக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். எப்ப இந்த வழியாப் போனாலும் வண்டிய நிறுத்தி பேசிட்டு தான் போவாரு, அவரு முதலமைச்சரானதுக்கு அப்புறம் கூட கதர்கடை ராமசாமி மேல ரொம்ப மரியாத வச்சிருந்தாரு" என் மாமா முடித்துவிட்டு அந்தப் பெரியவரை பார்த்து " என்ன அய்யா நா சொன்னது சரிதான" என்று கேட்டார்.

"முளுக்க முளுக்க சரிதாம் டே இப்ப தெரியுதா நா ஏன் சொன்னேன்னு" என்று முடித்துவிட்டு வேற பேச்சில் திசை மாறினார்  ஆனால் அன்று தான் எனக்குத் தெரிய வந்தது எனது தாத்தாவும் கர்மவீரர் காமராஜரும் நண்பர்கள் என்று. அன்றைய நாளில் காமராஜர் என்பவர் முதல் மந்திரியாக இருந்தவர் என்றும் சுதத்ந்திரப் போராட்ட வீரர் என்ற அளவிலும் அறிந்திருந்த நான் காமராஜரைப் பற்றிய விசயங்களை அதிக அளவில் படிக்க ஆரம்பித்தேன். எனது தாத்தாவைப் பற்றிய தேடலும் தொடங்கியது. கதர்கடை ராமசாமி பற்றிய தேடல் தொடங்கியதும் நம்பமுடியாமல் வீட்டில் உள்ளவர்களிடம் சென்று அனைத்தையும் கேட்டேன். நான் படித்த அரசு மேல்நிலைப்பள்ளியில் தென்காசியில் இருந்து  சுதந்த்திரதிற்காகப் பாடுபட்ட வீரர்களின் பெயர் இருப்பதாகவும் அதில் கதர்கடை ராமசாமியின் பெயரும் உள்ளது என்றும் கூறினார்கள்.  

இன்றைக்கும் ஏதாவது ஒரு  குடும்ப விழாவில் பங்கெடுக்கும் பொழுது எனது தாத்தாவைப் பற்றி அறிந்தவர்கள் அவரைப் பற்றிய புதிய தகவலை சொல்லுவார்கள், அதில் காமராஜரின் பெயரும் சேர்ந்தே வரும் என்பது தான் ஆச்சரியமான விஷயம். 

Tweet