சென்னையின் சாலை வலிகள்

சென்னையின் சாலை வழிகளை முதன்முதலாய் பார்ப்பவர்களுக்கு வியப்பை விட பயமே அதிகம் வரும். காரணம் எந்த சாலை எங்கு போய் விடும்? ஒருவேளை தவறான வழியில் சென்றுவிட்டால்  சரியான பாதையைக் கண்டுபிடிப்பது எப்படி? என்பன போன்ற பல குழப்பங்களை எழுப்பிவிடும். உங்களுக்கு சந்தேகமாக இருந்தால் பச்சையப்பன் கல்லூரியின் வலது பக்கம் திரும்பி அண்ணாநகர் அல்லது வில்லிவாக்கம் செல்லும் நியூ ஆவடி சாலையை எந்தவிதமான வழித்துணையும் இல்லாமல் கடந்துவிடுங்கள் பார்க்கலாம். அந்த சாலையில் நீங்கள் சரியான வழியை மட்டும் தவறவிட்டீர்கள் என்றால் வடிவேலு ஒருபடத்தில் சொல்வது போல 'மாப்ள எங்க சுத்தினாலும் ஒரே இடத்துக்கு தான் வந்து நிக்குது மாப்ள அவ்வ்வ்வவ்வ்வ்' என்பது போலத் தான் புலம்ப வேண்டி இருக்கும். சென்னையின் சாலை வழிகளை சுலபமாக கடப்பதற்கான வழிகளைச் சொல்வதற்காக இப்பதிவை எழுதவில்லை. அப்படி ஒருவேளை எழுதிவிட்டேன் என்றால் இப்பதிவின் தலைப்பில் இருப்பது சொற்பிழையோ அல்லது எழுத்துப்பிழையோ என்று நீங்கள் கருதியது உண்மையாகி விடும். 

அலுவல் நிமித்தம் தினசரிப் பயணிக்கும்  ஒருவனுக்கு அல்லது வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒருவனுக்கு சென்னையின் சாலை வழிகள் கொடுக்கும் வலிகளைப் பற்றி பகிர்ந்து கொள்வதற்காகத் தான் இப்பதிவு. அது என்ன சென்னையின் சாலைகள்! தமிழகத்தின் எல்லா சாலைகளும் மோசமாய் தான் உள்ளது என்று கேட்பவராயிருந்தால் உங்களுக்காகத்தான் அடுத்த வரி. எப்போது உடையுமோ என்பது தெரியாமல் அளவுக்கு அதிகமாக காற்று ஏற்றப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் பலூனிற்கும் சென்னைக்கும் அதிக வித்தியாசம் ஒன்றும் இல்லை. காரணம் உங்கள் குடும்பத்தில் ஒருவரோ, உங்கள் குடும்பம் சார்ந்த ஒருவரோ சென்னையில் இல்லாமல் இருக்க வாய்ப்பும் இல்லை. அப்படியிருக்க தமிழகத்தின்  இதயம்  மூளை என்றெல்லாம் சொல்லப்படகூடிய சென்னைக்கே வைத்தியம் பார்க்காத அரசியல் வியாதிகள் ஒட்டுமொத்த தமிழகத்திற்கும் வைத்தியம் பார்க்க வேண்டும் என்று கருதுவது எந்த விதத்திலும் நியாயம் இல்லை. ஆகவே சென்னையின் சாலை வலிகளை தமிழகம் தெரிந்துகொண்டு தான் ஆக வேண்டும். தமிழகம் தெரிந்து கொள்வதற்க்கான காரணத்தை இறுதியாக சொல்கிறேன். இல்லை இறுதியில் நான் சொல்ல வந்தததை  நீங்களே உறுதியாகச் சொல்வீர்கள்.  

தமிழகத்திலேயே அளவில் மிக சிறிய மாவட்டம் சென்னை. சென்னையின் புறநகர் சென்னையை விட மிகப் பெரியது, சொல்லப்போனால் பெரியதாகிக் கொண்டும் உள்ளது. இத்தகவலின் உதவியோடு புறவழிச்சாலைகளின் வழியாக சென்னைக்குள் நுழைவோம். தாம்பரம் ஆவடி பூந்தமல்லி செங்குன்றம் திருவெற்றியூர் மற்றும் பழைய மகாபலிபுரம் சாலை ஆகியன சென்னை புறநகர் பகுதிகளில் முக்கியமானவை. இவை இல்லாவிட்டால் சென்னை என்ற இதயத்தின் பலூன் எப்போதோ வெடித்திருக்கும். இதயம் வெடித்து விடக்கூடாது என்ற எண்ணம் மகிழ்ச்சி தான், ஆனால் புறநகர் பகுதிகளில் வசிப்போரின் நுரையீரல் வெடித்து விடக்கூடாது என்ற எண்ணம் ஏனோ அரசாங்கத்திற்கு வராமல் போய்விட்டது. 

காலை ஆறு மணியில் இருந்து இரவு பத்து மணி வரை சென்னை மாநகருக்குள் லாரிகள் மற்றும் கனரக வாகனங்கள் செல்ல தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. இதனால் தாம்பரம் தவிர்த்து மற்ற எல்லா புறநகர்ப் பகுதிகளிலும் கனரக வாகனங்களின் போக்குவரத்தும் இவற்றால் ஏற்படும் தூசியும் இருந்து கொண்டே இருக்கும். முறையான சாலை வசதி இல்லாத காரணத்தால்  கடுமையான போக்குவரத்து நெரிசலும் இருந்து கொண்டே இருக்கும். சென்னைப் புறநகர் பகுதிகள் மக்கள் வசிக்க இயலாத இடமாக மாற இன்னும் வெகுநாட்கள் ஆகப் போவது இல்லை. கனரக வாகனப் போக்குவரத்தும் முறையாகப் பராமரிக்கப் படாததால் ஏற்படும் தூசியும் புழுதியும் மட்டுமே அதற்க்குக் காரணமாக அமையும். குறைந்தது  புறநகர் பகுதிக்குள் நுழையும் முன் எச்சரிக்கை ஆஸ்மா நோயாளிகள் செல்ல தடை செய்யப்பட்ட பகுதி என்ற அறிவிப்புப் பலகையையாவது தோரணம் கட்டித் தொங்க விட்டிருக்கலாம். 

சாலைகளின் நிலை தான் இப்படி என்றால் தெருக்களின் நிலையோ படுகேவலமாக இருக்கும். அணைத்து புறநகர் பகுதிகளிலும் பாதாளச் சாக்கடை மற்றும் சென்னை குடிநீர் வேலை நடை பெற்றுக் கொண்டுள்ளது. பாதாளச் சாக்கடைக்காக தெருவின் வலது பக்கத்தையும், மெட்ரோ வாட்டருக்காக இடது பக்கத்தையும் தோண்டியவர்கள் நடுபகுதியை மேடாக்கி பாதி வேலை முடிந்த நிலையிலேயே விட்டுச் சென்று விட்டார்கள். ஒழுங்காக மூடியும் மூடாத குழிகள் மழைக் காலத்தில் சதுப்பு நிலப் பிரதேசம் போலவும், வெயில் காலத்தில் சகாரா பாலைவனம் போலவும் காட்சியளிக்கும். வெயில்காலஅவலத்தையாவது பொறுத்துக் கொள்ளலாம், மழைக் கால கஷ்டங்களை மட்டும் தாங்கவே முடியாது. 

வேலைக்கு பள்ளி கல்லூரிக்கு போகிறவர்கள் என்ன நிற உடை அணிதிருந்தாலும் அது சேற்றின் நிறத்திற்கு மாறிவிடும். ஷூ பாலிஷ் போடும் வேலையை சேறு படிந்த தெருக்கள் பார்த்துக் கொள்ளும். வயதானவர்களின் நிலையும், நடக்க முடியாதவர்களின் நிலையும் மட்டுமே பரிதாபத்திற்குரியது, வழுக்கி கீழே விழுந்தவர்களை தூக்கிவிடுவதற்கும் விழப் போகிறவர்களை விழாமல் பிடித்துக்கொள்ளவும் அரசாங்கம் தனித் துறையை ஆரம்பித்தால் நன்றாக இருக்கும். பாவம் என் போன்ற இளைஞர்களுக்கு அரசாங்க உத்தியோகமாவது கிடைக்கும். பிற்காலத்தில் தமிழகம் முழுவதும் பாதாளச் சாக்கடை திட்டத்தை அரசாங்கம் செயல் படுத்தமுயலும் போது இத்துறையை தமிழகத்தின் அணைத்து மாவட்டங்களிலும் ஏற்படுத்தி வேலை இல்லா திண்டாட்டத்தை கணிசமான அளவில் குறைக்கலாம். பல வயதானவர்களின் விலா எலும்பு உடையாமலாவது பார்த்துக் கொள்ளலாம். திட்டம் முழுமை அடைந்ததும் இவர்கள் அனைவரையும் வேலையை விட்டு தூக்கி விடலாம், கேவலம் இவர்களும் சாலைப் பணியாளர்கள் தானே. 

பாதாள சாக்கடை மற்றும் சென்னை குடிநீர் திட்டம் நிறைவடையாததன் காரணம்  ஒப்பந்ததாரர்களிடம் இருக்கும் நிதிப் பற்றாகுறை. அரசாங்கம் போதிய நிதி ஒதுக்கவில்லை அது தான் காரணம் என்பார்கள், பாவம் அவர்களாலும் என்ன செய்ய இயலும் அரசு ஒதுக்கும் நலத் தொகை அவர்களின் நலனிற்கே போதவில்லை. ஏன் நிதி ஒதுக்கவில்லை என்று கேட்டால் மக்களின் வரிப் பணம் போதவில்லை, இலவசங்கள் அளித்தே வரிப் பணம் முழுவதும் தீர்ந்து விட்டது என்பார்கள். ஆக குறை அரசின் மீதும் இல்லை கான்ட்ராக்ட்காரர்கள் மீதும் இல்லை. இலவசம் பெற வரிப் பணம் செலுத்தி விட்டு ரோடு போட ரோட்டின் அடியில் சாக்கடை போட வரி செலுத்தாத மக்களே இது அனைத்திற்கும் காரணம். இவ்வளவையும் செய்துவிட்டு அரசியல்வாதிகளை திட்டி என்ன பயன். கடந்த நான்கு வருடங்களாக சென்னையில் மழையின் அளவு குறைவதற்கும்   புறநகர்வாசிகள் தான் காரணம், தாங்கள் சேறு சகதியில் நடக்கக் கூடாது என்பதற்காக வருண பகவானின் வேலையையும் செய்ய விடாமல் தடுக்கும் இம்மக்களை என்னவென்று சொல்வது. இடையில் மாட்டிக்கொண்டு முழிக்கும் அரசியல்வாதிகளின் நிலை தான் பரிதாபமாக உள்ளது, நிதிப் பற்றாக்குறையை சமாளிப்பார்களா இல்லை நீர்ப் பற்றாக்குறையை சமாளிப்பார்களா?.    

தெருவிற்கே ரோடு போட நிதி இல்லை இவர்களா சாலையை பராமரிக்க நிதி ஒதுக்கப் போகிறார்கள். பூந்தமல்லியில் இருந்து  குன்றத்தூர் வழியாக தாம்பரம் செல்லும் புறவழிச் சாலைதான் சென்னையிலேயே மிக மிக குறுகலான சாலை. இங்கே இடையில் எதாவது ஒரு வாகனம் பழுதுபட்டு நின்றாலோ இல்லை எதிரில் வந்த வாகனத்துடன் மோதி விபத்து நேரிட்டு நின்றாலோ அன்றைய தினம்  பயணம் முழுவதையும் அந்தச் சாலையிலேயே கழிக்க வேண்டியது தான். பத்து நிமிட நேரத்தில் குறைந்தது ஐந்து கி.மீ தூரத்திற்கு குறையாமல் வாகனகளின் அணிவகுப்பு கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும். இதை எல்லாம் விட முக்கியமான அல்லது வருத்தமான விஷயம் பேருந்து ஓட்டுனர்களின் நிலை தான்.

சென்னையின்  போக்குவரத்து நெரிசலுக்குள் அரைமணி நேரம்  வண்டி ஓட்டினாலே கைகள் வலியெடுக்க ஆரம்பித்துவிடும், அடிகின்ற வெயிலில் மூளை குழம்பி விடும். எப்போது எவன் குறுக்கே பாய்வான் என்று தெரியாது, எந்த லாரிக்காரன் முந்தும் பொழுது கண்ணாடியை உடைப்பான் என்று தெரியாது, எவனெல்லாம் ஊட்ல சொல்லிகினு வருவான்னும் தெரியாது அத்தனை வேதனைகளையும் தாங்கிக் கொண்டு வாகனம் ஓட்டும் மாநகரப் பேருந்து ஓட்டுனர்கள் பரிதாபத்திற்கு உரியவர்கள் தான். நல்லவேளையாக அவர்களுக்கு சம்பளம் தரவாவது அரசாங்கத்திடம் நிதி உள்ளதே அதை நினைக்கும் பொழுது சற்று ஆறுதலாகவே உள்ளது. 

ஒரு பைக்காரன் குறுக்கே வந்து விழ திடிரென பிரேக் போட்ட லாரியின் பின்னால் தொடர்ந்து வந்த நான்கு லாரிகள் சொருகிக் கொண்டு நின்ற காட்சியை ஆவடியில் பார்த்துள்ளேன். அதற்குக் காரணம் குறுகலான சாலையும், கனரக வாகனங்களால் ஏற்படும் நெரிசலும், ஒழுங்காக வண்டி ஓட்டத் தெரியாத முட்டாள்களுமே ஆவர். சென்னையின் புறநகரில் தான் இந்த நிலை என்றால், மெட்ரோ ரயில் வேலைகளால் கடும் போக்குவரத்து நெரிசலுக்கு உள்ளாகும் சென்னை மாநகரமோ இன்னும் பரிதாபமாய் உள்ளது. ஊருக்குள் மாற்றப்பட்ட வழித் தடங்களால் எத்தனை தடங்கல் ஏற்படும் என்பது ஒட்டுபவனுக்கே தெரியும். சென்னையின் பூர்வகுடிகளுக்கே புதிய சாலை வழிகள் குழப்பத்தை உண்டு பண்ணும் நிலையில் புதிதாய் செல்லும் நமக்கெல்லாம் எம்மாத்திரம் .

இதுபோன்ற வரிசையான பிரச்சனைகள் பலவற்றை அடுக்கிக் கொண்டே செல்லலாம், இதெற்கெல்லாம் தீர்வு இல்லாமல் இல்லை, ஆனால் அவை எல்லாம் வோட்டு போடும் நமது விரல்களிலும் நாம் தேர்ந்தெடுக்கும் அரசியல்வாதிகளிடமும் மட்டுமே உள்ளது. சென்னை சென்னை என்று எல்லா தொழில் வணிக வியாபார வளர்ச்சிக்கும் சென்னையைத் தேர்ந்தெடுக்கும் மத்திய மாநில அரசுகள் சென்னையை விடுத்து நெல்லை மதுரை கோவை திருச்சி நகரங்களைச் சுற்றியுள்ள இடங்களில் கவனத்தை செலுத்தினால் சென்னையின் சுமையை வெகுவாகக் குறைக்கலாம். நெல்லைக்காரன் திருச்சிக்காரன் மதுரைக்காரன் என்பது போன்ற உணர்வு சென்னைக்காரனுக்கும் இல்லாமல் இல்லை, நாமெல்லாம் சேர்ந்து இல்லாமல் செய்துவிட்டோம். அரசாங்கமே தொழில்நுட்பப் பூங்கா கட்டினால் மட்டும் போதாது அங்கே தொழிலும் நடப்பதற்கும் ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும். 

நாட்டில் ஒரு பகுதியை மட்டும் வளர்த்து வீங்கச் செய்யாமல் ஒவ்வொரு பகுதியையும் வளர்த்துவிட்டால் ஜன நெருக்கடியும் ஏற்படப் போவதில்லை, போக்குவரத்து நெரிசலும் ஏற்படப்போவதில்லை, சென்னையின் சாலைகளால் வலியும் ஏற்படப் போவதில்லை. சென்னையின் சாலைக்கும் நமக்கும் நல்ல வழி பிறக்க நம்பிக்கை இருந்தால் கடவுளை வேண்டுங்கள் இல்லையேல் நம்பிக்கை வைத்த அரசியல்வாதியை வேண்டுங்கள். நல்லது நடந்தால் நல்லது.  

ஒருநிமிடம் உங்கள் கருத்துகளையும் பதித்து விட்டுச் செல்லுங்கள். 

Tweet