ஜஸ்ட் ரிலாக்ஸ் - 23/10/2013

ஒரு தமிழ் ஆராய்ச்சி 

தமிழில் நாம் ஒன்பது என்ற வார்த்தையை தவறாக பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறோம். ஒன்பது இருக்க வேண்டிய இடத்தில் முறையாக இருக்க வேண்டிய வார்த்தை தொண்டு, அதாவது 

தொண்டு = 9

தொண்டு + பத்து = ஒன்பது 

தொண்டு + நூறு = தொண்ணூறு 

தொண்டு + ஆயிரம் = தொள்ளாயிரம் 

தொண்டு + பத்தாயிரம் = ஒன்பதாயிரம் (ஒன்பது + பத்தாயிரம்)

கடந்த முறை தென்காசி சென்றிருந்த போது குமார்தான் இதுகுறித்துப் பேசினான். மேலும் இந்த தகவலை தென்காசி நூலகத்தில் இருந்த ஏதோ ஒரு புத்தகத்தில் படித்தாகவும்  முடிந்தால் அதனை பிரதி எடுத்து அனுப்புவதாகவும் கூறியுள்ளான், பார்க்கலாம்.  

    

ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம்.......

ராஜாராணி திரைப்படம் பார்பதற்காக நான், வாத்தியார், ஆவி, ரூபக் மற்றும் ஸ்கூல்பையனுடன் ஐனாக்ஸ் சென்றிருந்த நேரம், படம் ஆரம்பிப்பதற்கு சிறிது நேரம் முன் ஆவியிடம் "பாஸ் ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு போயிறலாம்" என்றேன். இருவரும் நுழைந்தோம்.

யாரோ ஒரு புண்ணியவான் இயற்கை அழைப்பை ஏற்றுவந்த இடத்தில் பொழுதுபோகாமால் பாட்டு கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறான் என்பது புரிந்தது. அவனிருந்த கதவினுள் இருந்து மெல்லிய சங்கீதம் வழிந்தோடிக் கொண்டிருந்தது. அப்படி அவன் கேட்டுக் கொண்டிருந்த அந்தப் பாடலைக் கேட்டதும் ஆவியே தலையிலடித்துக் கொண்டு ஓட்டம் எடுத்துவிட்டார் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன். 

அந்த புண்ணியவான் கேட்டுக் கொண்டிருந்த பாடல் 

"இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இருந்தா தான் என்ன...?

ஏன் அவசரம் என்ன அவசரம்......."  

நமக்கு மட்டும் ஏன் ஆவி பாஸ் இப்படியெல்லாம் நடக்குது ....!

மதுரை ஆட்டோகாரயிங்க 

வைகையைவிட்டு இறங்கி மாட்டுத்தாவணி செல்வதற்காக நானும் அண்ணனும் மதுரை ரயில் நிலையத்தின் வெளியே பேருந்திற்காக கொண்டிருந்தோம். இரவு மணி பத்தைக் கடந்திருந்தது, மதுரையில் இருந்து தென்காசி செல்வதற்கு இரவு முழுவதும் பேருந்து உண்டு என்பதால் மாநகரப் பேருந்து வரும் வரை  காத்திருப்பது என்று முடிவு செய்து காத்திருந்தோம், ஆனால் பேருந்தோ வந்தபாடில்லை, இந்நேரத்தில் தான் மதுரை ஆட்டோ ஓட்டுனர்களின் அராஜகத்தைக் காண முடிந்தது.

நெல்லையைப் பொறுத்தவரையில் ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் கொஞ்சம் துடுக்காக பேசுவார்கள். வாய் கொஞ்சம் ஜாஸ்த்தி, சென்னையைப் பொறுத்தவரையில் மதிக்க மாட்டார்களே தவிர அதிகம் பேச மாட்டார்கள், ஆனால் மதுரையில் நிலைமை கொஞ்சம் வேறுவிதமாக இருந்தது.

பேருந்து நிலையத்தில் பேருந்திற்காக காத்துக் கொண்டிருந்த அத்தனை பேரையும் கையைப் பிடித்து இழுக்காத குறையாக வலுக்கட்டாயமாக அழைத்துக் கொண்டிருந்தனர், வரமுடியாது என்றவர்களை பார்வையாலேயே மிரட்டியும், தங்களுக்குள்ளாகவே அசிங்க அசிங்கமான வார்த்தைகளால் திட்டிக் கொண்டும் இருந்தனர். ஒருவர் இரண்டுபேர் இல்லை அன்றைய இரவில் நாங்கள் பார்த்த அத்தனை ஆட்டோ ஓட்டுனர்களும் இப்படித்தான் இருந்தார்கள்.

தமிழகத்தின் ஒரு முக்கியமான, மிக முக்கியமான மாநகரத்தில் ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் இவ்வாறு நடந்துகொள்வது உண்மையில் வருத்தமளிக்கக் கூடிய விஷயம். 

ஒசக்கா ஒசக்கா 

கடந்த வாரம் நைட்ஷிப்ட் பார்த்துக் கொண்டிருந்த பொழுது ஒரு ஓரத்தில் இருந்து மூன்று பெண்களின் பேச்சுக் குரல் கேட்டது, சமீபத்தில் வெளியாகியிருந்த வணக்கம் சென்னை திரைப்படத்தில் வரும் ஒசக்கா ஒசக்கா பாடலைப் பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தனர், அதாவது அந்தப் பாடலில் ஒரு வரியில் "எகன மொகன பாக்காம" என்ற ஒரு வரி வரும், அதைப் பற்றி தான் அவர்களது பேச்சும் இருந்தது.

"ஏய் எகன மொகன னா என்னடி" முதலாமவள். 

"ஒசக்கானா என்னடி " இரண்டாமவள். 

"ஒசக்கானா....ம்ம்ம்ம் தெரியலையே..."

"தெரியலையா... இல்ல ஒசக்காக்கு மீனிங் இல்லையா..."

"MAY BEE"

"அதே மாதிரி தாண்டி எகன மொகனயும்... அதுக்கும் மீனிங் கிடையாது"        

நல்லவேளையாக இப்போது மூன்றாமவள் பேசத் தொடங்கினாள் 

"ஹே அப்படி இல்லடி, எகன மொகனனா எதுகை மோனைன்னு அர்த்தம். இது தமிழ்ல ஒரு டெர்ம்" என்றபடி அதுகுறித்து விளக்கம் கொடுத்தாள். 

மனம் நிம்மதியானது. தமிழ் வாழ்ந்த்ரும்டா கொமாரு வாழ்ந்த்ரும்... நீ கவலபடாத.

இரு பதிவுகள் 

புத்தகங்கள் பற்றி விஜயன் எழுதி இருந்த இந்தப் பதிவு மிகவும் பிடித்திருந்தது - புத்தகக் குறிப்புகள் 

பர்மா உணவுகள் குறித்து ரூபக் எழுத்திய இந்தப் பதிவு வாசிக்கும் போதே பசியைக் கிளப்பியது - அம்மு கௌசோ  

ஜஸ்ட் கிளிக் - யாரென்று தெரிகிறதா 

பரங்கிமலையில் வைத்து வாத்தியாரை ஜஸ்ட் கிளிக்கியது அடியேன் தான். 

என்ன ரூபம் எடுப்பான் எவருக்கு தெரியும்...சொன்ன ரூபம் மாற்றி மாற்றி எடுப்பான் விஸ்வரூபம்...

Tweet