உலகை அழிக்கும் பாசக்கயிறு - எமனிடமா? மனிதனிடமா?

நமது வாழ்வின் அடுத்த நொடிகளை கேள்விக் குறியாக்கிக் கொண்டிருக்கும் மனிதனின் சுயநல மற்றும் சுயலாபங்களைப் பற்றிய கட்டுரைகள், அடுத்தடுத்த வாரங்களில் தமிழகத்தின் மிக முக்கியமான மூன்று பத்திரிக்கைகளில் வெளிவந்திருந்தன. புதியதலைமுறை, சென்னை போன்ற பெருநகரங்கள் சந்தித்துக் கொண்டிருக்கும் சூழல் மாசுபடுதலைப் பற்றியும், விகடன் விஷமாகும் குடிநீர் பற்றியும், இந்தியாடுடே நோய் எதிர்ப்பு மருந்துகள் பற்றியும் வெளியிட்டிருந்த கட்டுரைகளின் தாக்கத்தில் இருந்து இந்த பதிவை எழுதுகிறேன். 

என்ன அருமையான படம். ஒரு நிமிடம் செயலற்று விட்டேன்  

வாழத் தகுதியற்ற நகரங்களில் ஒன்றாக சென்னையும் இடம் பெற்றுள்ளது என்பதே புதிய தலைமுறை கட்டுரையின் சாராம்சம். நிச்சயமாக சொல்கிறேன் சென்னை ஒரு வாழத் தகுதியற்ற ஒரு ஊர் தான். என்னைப் போன்றவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து சேர்ந்து சேர்ந்து சென்னையை வாழத் தகுதியற்ற ஊராக்கிவிட்டோம். எங்களுக்கு வேறு வழியில்லை. அல்லது வேறு வழியை ஏற்படுத்தித் தர இந்த அரசாங்கம் தயாராயில்லை. சென்னையும் சென்னையுடன் சேர்ந்து நாமும் திணறிக் கொண்டுள்ளோம். சென்னைக்கு நெறி கட்ட ஆரம்பித்துவிட்டது கூடிய சீக்கிரம் நாறத் தொடங்கிவிடும். படிப்பதற்கே அருவருப்பாய் உள்ளது இல்லையா? தினமும் கண்முன் பார்க்கும் சென்னையை நினைக்கும் பொழுது பரிதாபமாய் உள்ளது.

சென்னையில் இல்லாத மாசுபாடுகளே இல்லை. காற்று மாசுபாடு, ஒலி/ஒளி மாசுபாடு, பிளாஸ்டிக் கழிவுகள், தண்ணீர் மாசுபாடு என்று கண்முன்னே பலவற்றையும் கண்டும் காணாமலும் கடந்து கொண்டுள்ளோம். பீக் ஹவர்களில் சென்னை திணறுகிறது. சீறிபாயும் வாகனங்களில் இருந்து வெளிப்படும் கரியமில வாயு மிக வேகமாக காற்றுடன் கலந்து கொண்டிருகிறது. அதை நிம்மதியாய் நாமும் சுவாசித்துக் கொண்டுள்ளோம், எத்தனை நாளைக்கென்று தெரியாமல்! அதை விட கொடுமை புகையுடன் சேர்த்து முறையாக பராமரிக்கபடாத சாலைகளில் இருந்து தூசிகளையும் சேர்த்து சுவாசித்துக் கொண்டுள்ளோம். 

தமிழகத்தின் மிக மிக சிறிய மாவட்டம் சென்னை, ஆனால் இன்றோ திண்டிவனத்தின் மிக மிக அருகில் என்னும் அளவிற்கு விரிந்துவிட்டது. சென்னையின் புறநகர் முழுவதும் ஆஸ்மா வந்தே சாகப்போகிறது. மாநகராட்சி எதையும் கண்டு கொள்வது கிடையாது. ஆவடி அம்பத்தூர் பூந்தமல்லி தாம்பரம் மேடவாக்கம் வேளச்சேரி இங்கெல்லாம் தூசிகளால் மாசுபாடு என்றால், கிழக்குக் கடற்சாலையின் ஒரு அங்கமான எண்ணூர் திருவெற்றியூர் முழுவதும் ரசாயனக் கழிவுகளின் மாசுபாடுகளால் ஆக்கிரமிக்கபட்டுளது. 

பெரிய பெரிய கடைகள், அலுவலகங்கள் முழுமையும் குளுமைப் படுத்தபட்டுள்ளது. இவற்றின் மூலம் காற்று மாசுபாட்டின் மிக முக்கிய காரணியான க்ளோரோ ப்ளோரோ கார்பன் அளவுக்கு அதிகமாக உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது. ஓசோன் பாதிப்பும், வெப்பச் சமநிலை பாதிப்பும் பற்றி நமக்கேன் அக்கறை. இருக்கின்ற மரங்களை வெட்டி வீடு கட்டிவிட்டு, இளைப்பாற காடுகளையும் வெட்டிக்கொண்டு இருக்கிறோம். பின் ஏன் பருவ மழை பொய்க்காது. இயற்கையை அதன் போக்கில் இயங்க விடாமல் செய்ய என்னவெல்லாம் செய்ய முடியுமோ அத்தனையையும் மிக வேகமாக செய்து வருகிறோம். அதன் பலனை மெதுவாக அனுபவிக்கத் தொடங்கியுள்ளோம். 

ஏரி குளங்கள் அனைத்தையும் ஆற்று மணல் கொண்டு வீடுகளாக்கி விட்டோம். ஆற்றை நீரோட சக்த்யில்லாத முடமாக்கிவிட்டோம். மழை இல்லை விவசாயம் இல்லை வருமானம் இல்லை சோற்றுக்கு வழி இல்லை என்று விவசாயிகளும், சிறந்த முதலீடு, நாளைய தலைமுறைக்கான சொத்து சேர்ப்பு என்று நாமும், விளை நிலங்கள் அனைத்தையும் கூறுபோட்டு காசாக்கி விட்டு நாளைய சோற்றுக்கு எதைத் திங்கப் போகிறோம் என்று தெரியவில்லை. மழை வளம் பெருக்கவும், விவசாயம் செழிப்பது பற்றியும் சிந்திக்க துப்பில்லாத என் போன்ற இளைஞர்களும், எங்களுக்கு வழிகாட்ட தெரியாத தலைமுறையாக நீங்களும் இருப்பது நாங்கள் பெற்ற சாபக்கேடு.       

மருத்துவக் கழிவுகள், ஈ-வேஸ்டேஜ்கள், பிளாஸ்டிக் கழிவுகள் என்று அழிக்கவே முடியாத கழிவுகளை உலகுக்கு உரமாக கொடுத்துக் கொண்டுள்ளோம். பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் நமது உயிரை மட்டும் தான் இன்னும் மாய்க்கவில்லை. எத்தனையோ ஜீவன்கள், உயிரினங்கள் மாண்டு போக தொடங்கிவிட்டன. தினமும் சாலையில் கால்நடைகள் பிளாஸ்டிக் பைகளை உண்பதை நம்மால் தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லை. பிளாஸ்டிக் உபயோகத்தையும் நம்மால் குறைக்க முடியவில்லை.  

வெங்கட் நாகராஜ் அவர்கள் பகிர்ந்த ஒரு காணொளி. பாருங்கள் கண்ணீர் வரும்....     

குடிக்கும் குடிதண்ணீரை ஒழுங்காக சுத்திகரிக்காமல் புட்டிகளில் அடைத்து விற்றுக் கொண்டிருகின்றனர். இந்த ஈனத்தனமான வியாபாரத்திற்காக பல லட்ச ருபாய் லஞ்சம் பெற்றுக் கொண்டு அதிகாரிகளும் விஷநீரை நம்மை வலுகட்டயாமாக குடிக்க வைக்கின்றனர். சென்னைவாசிகள் அன்றாடம் குடிக்கும் கேன்களில் நிரப்பட்ட குடிநீரில் மலத்தில் இருந்து உருவாகும் பாக்டீரியாக்கள் இருக்கின்றன என்றால் உங்கள் குடிநீரின் தரத்தை நீங்களே உணர்ந்து கொள்ளுங்கள். ரயில் பிரயாணத்தின் பொழுது கிடைக்கும் ரயில் நீரிலும் இதே நிலை தான் என்பது கூடுதல் தகவல். 

எங்கும் கொசுக்களின் மயம், டெங்கு வந்தபின் அதிலிருந்து மீண்டு வருவதற்கான வழிமுறைகளை குறும்படமாக ஒவ்வொரு திரை அரங்கிலும் வெளியிடுகிறார்கள். வருமுன் காக்கும் அரசாங்கம் நமக்குக் கிடைப்பது எப்போது? புதிய புதிய கொள்ளை நோய்கள் நம்மை தாக்கத் தொடங்கியுள்ளன. பலவற்றிற்கு மருந்து கிடையாது. பயோ வார் தனது மறைமுகத் தாக்குதல்களை தொடங்கியுள்ளது. ஈ, தசாவதாரம், ஏழாம் அறிவு போன்ற படங்கள் சமீபத்தில் பயோவாரை மையமாக வைத்து வெளிவந்த படங்கள். சார்ஸ் என்னும் நோய் பயோவாரின் ஒரு அங்கமே. இவற்றில் இருந்து அரசாங்கம் எப்படி நம்மை காப்பாற்றப் போகிறது. நேரடித் தாக்குதல்களில் இருந்தே நம்மை காப்பாற்றத் தவறும் அரசாங்கம், மறைமுக தாக்குதல்களில் இருந்தா காப்பாற்றப் போகிறது. 

இந்தியாவை இந்தியர்களைப் பொருத்தவரை மருத்துவ படிப்பு என்பது எட்டாக்கனியாகவே உள்ளது. தேவையான அளவிற்கு பொறியாளர்களை உற்பத்தி செய்து தள்ளியகிவிட்டது. அதிகமான மருத்துவ கல்லூரிகள், மருத்துவ ஆய்வுப் படிப்புகள் முதலியவற்றில் இந்தியா "ஏன் கவனம் செலுத்தவில்லை?" என்பது புரியாத புதிராக இருக்கிறது. மருத்துவ விழிப்புணர்வு இல்லாத இந்தியர்களை தங்களுக்கு சாதகமாக அரசியல்வாதிகளும் மருத்துவ சமுதாயமும் பலியாக்கிக் கொண்டுள்ளது . மருத்துவப் படிப்பு பரவலாக்கப்பட வேண்டும், வருங்கால சீக்காளி இந்தியாவிற்கு அது மிக முக்கியம்.   

இந்தியா டுடே வெளியிட்ட கட்டுரைக்கு வருகிறேன். நாம் உட்கொள்ளும் நோய் எதிர்ப்பு மருந்துகளான ஆன்டிபயாட்டிக் ஒழுங்காக வேலை செய்யவது இல்லை. மருத்துவ ஆலோசனை இல்லாமல் உட்கொள்வதும், தவறான மருத்துவ ஆலோசனையின் மூலம் உட்கொள்வதானாலும் நம் உடலில் இருக்கும் நோய்க் கிருமிகள் நோய் எதிர்ப்பு சக்திக்கு பழகிவிடுகின்றன.

ஆன்டிபயாட்டிக் மருந்து உட்கொள்ளும் பொழுது கிருமிகள் மருந்தின் மூலக்கூறுகளை வெளியேற்றி விடுகின்றன, அல்லது மருந்து தாக்க வண்ணம் தங்களது வடிவமைப்புகளை மூலக்கூறுகளின் கட்டமைப்புகளை மாற்றி " நீ தேடும் எதிரி நான் இல்லை" என்று ஏமாற்றி விடுகின்றன. சுருங்கச் சொன்னால் மனிதன் கண்டுபிடித்த ஆன்டிபயாட்டிக் மருந்துகளை விட இயற்கை உற்பத்தி செய்த நோய்க் கிருமிகள் அதிக வலு பெற்றுவிட்டன. அனைத்திற்கும் காரணம் நாம் தான் நாம் மட்டுமே தான்.  இந்தியர்கள் அமெரிக்கர்களை விட அழ மடங்கு அதிகமாக ஆன்டிபயாட்டிக் மருந்து உட்கொள்கின்றனர்.  

ஆன்டிபயாட்டிக் மருந்துகளை எதிர்க்கும் கிருமிகள் இருபதே நிமிடத்தில் இரு மடங்காக வளரும் ஆற்றல் படைத்தவை. நீங்கள் நன்றாக இருக்கும் பொழுது உங்களை ஒன்றும் செய்யாது, விபத்து, அவசர சிகிச்சை காலங்களில் ஆன்டிபயாட்டிக் கொடுக்கும் பொழுது தங்கள் வேலையைக் காட்ட ஆரம்பிக்கும். 

"வாழ்க்கை எதிர்பாரா திசையில் திருப்பப்படும் கட்டத்தில் நாம் நிற்கிறோம். ஒரு பிளேடு காயம், கேளே விழும்பொழுது ஏற்படும் சிராய்ப்பு, என எதிலும் அது நேரலாம். நோய் எதிர்ப்பு மருந்துகளுக்கு பிந்தைய யுகத்தின் துவக்கத்தில் நாம் இருக்கிறோம்" என்று நிறைவடைகிறது இந்தியா டுடேவின் "உங்கள் நோய் எதிர்ப்பு மருந்துக்கே சீக்கு" என்னும் அந்தக் கட்டுரை.   

ஆன்டி பயாட்டிக் எதிர்ப்புக் கிருமிகள் வேலை செய்யும் விதம்.
படம் தமிழில் கிடைக்க வில்லை  

              

மன்னன் எவ்வழியோ மக்களும் அவ்வழியே. கட்டுப்பாடில்லாத அரசின் கீழ் கட்டுப்படாத (மா)மக்களாக  வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். தனிமனித ஒழுக்கம் இல்லாத போது அதை நிலைநிறுத்த சட்ட திட்டங்கள் கடுமையாக்கப்பட வேண்டியது அவசியமாகிறது. ஆனால் இங்கோ எல்லாமே தலைகீழ், எல்லா இடங்களிலும் அலட்சியம். தனக்கு ரத்தம் வராத வரை எல்லாமே தக்காளி சட்னி தான். சட்ட திட்டம் தீட்டி எல்லாவற்றுக்கும் நிதி ஒதுக்கிவிட்டு, அந்த நிதியை தனதாக்கிக் கொள்ளும் அரசியல்வாதிகளையும், அதைக் கண்டுகொள்ளாமல் தனது அன்றாட வாழ்கையை மட்டும் கவனிக்கும் சாதாரண இயந்திரமாக நாமும் சுழன்று வருகிறோம்.        

யார் மீது கோபப்படுவது என்மீதா, உங்கள் மீதா, இல்லை (நமக்கு) எதுவுமே செய்யாமலும், (தனக்கு) எது வேண்டுமானாலும் செய்து கொள்ளட்டும் என்ற மனநிலையில் இருக்கும் அரசியல்வாதிகள் மீதா? தெரியவில்லை. பொறுப்பில்லாத நம் ஒவ்வொருவரையும் என் கோபம் சென்று சேரும். இன்றைய பொழுதை கழித்து நாளைய தலைமுறைக்காக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். நாம் விட்டுச் செல்லும் சிதைந்து போன இந்த உலகத்தில் நாளைய தலைமுறையால் சந்தோசமாக வாழ முடியும் என்று நினைகிறீர்களா? 

நமக்கான பாசக்கயிறை நமக்கு நாமே இறுக்கிக் கொண்டு நாளுக்கு நாள் ஒவ்வொரு நொடியாக செத்துக் கொண்டுள்ளோம் என்ற உண்மை உணரப்படும் பொழுதும் நாம் திருந்தவில்லை என்றால் இந்த உலகம் முழுமையாக நம்மால் அழிக்கபடுவது உறுதி. 

Tweet